qazıma — «Qazımaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovmaq — 1. f. 1. Ovulmuş hala salmaq, narın etmək, narınlaşdırmaq. Maxorkanı ovmaq. – Xalıqverdi kişi köhnə məndulə kisədən tənbəki çıxarıb ovcunda ovdu. Ə. Vəl.. 2. Yuyub qazımaq (dağıtmaq), yuyub aparmaq, deşmək. Yarğan yarar sinəsini dağların; Sular… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerqazan — 1. sif. Yer qazımaqla məşğul olan, torpaq işləri görən. Yerqazan fəhlə. – Həqiqətin qırmızı yanağını toz basmış, başının tükləri bir neçə yerdən pırtlamış, özü isə bikef halda dayanıb . . yerqazan yoldaşlarına baxırdı. Ə. Vəl.. // Yer qazıyan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qartdamax — (Kürdəmir, Şəmkir, Tovuz) qazımaq, qaşımaq. – Yağın qazan divi qartdıyıfsaη, o:nçun toyunda yağış yağdı (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
açmaq — f. 1. Qapalı bir şeyin qapağını və s. ni qaldırmaq, götürmək, çıxartmaq. Qazanın ağzını açmaq. Qutunu açmaq. Sandığın qapağını açmaq. // Örtülü bir şeyin örtüyünü qaldırmaq, götürmək, çılpaq etmək. Döşünü açmaq. Başını açmaq. – Niqabın üzdən aç,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badalaq — is. 1. Sərbəst güləşmə zamanı müqabil tərəfi yıxmaq üçün ayağını onun ayağına dolaşdırıb burma. Badalaq vurmaq – birini yıxmaq üçün ayağını onun ayağına dolaşdırmaq. Mən yoldaşımdan qabaq çəməndə bir lalə görmüşəm. . Mən onu üzəndə dostum badalaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baltalamaq — f. 1. Balta ilə çapmaq, kəsmək, yarmaq, doğramaq; balta ilə vurmaq. Onları karvan əhli baltaladı; . . Doğrayıb, yandırıb ocaq qaladı. A. S.. 2. məc. Yıxmaq, devirmək, dağıtmaq, məhv etmək, kökünü kəsmək, ortadan qaldırmaq; sarsıtmaq. Nadanlığa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
belləmək — f. Bel ilə qazımaq (torpağı). Payızda bağı belləmək xeyirlidir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çalalamaq — f. Çala qazımaq, çuxurlamaq, qazıb çala halına gətirmək. <Bir dəstə adam> boz torpağı tərpədib, yeri çalalayıb eşdilər. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti